Narciarstwo tourowe, śladowe i biegowe Bezdroża
Adresatami przedstawianego podręcznika są w głównym rzędzie wszelcy zapaleni turyści| dla których zima przedstawiała do tej pory wymuszoną i niechcianą pauzę w przechadzkach górskich| a którzy „dojrzeli” do tego| by zmienić tę sprawę startując przygodę z zimową turystyką narciarską. Autor ma nadzieję| że także chodzące już na nartach bądź rakietach śnieżnych jednostki znajdą w informatorze drogie dla siebie porady| instrukcje i uwagi dotyczące sprzętu| obozowania w śniegu| zwyczajnych zagrożeń wiążących się z zimową przechadzką| etc.
Choć w poradniku często mówi się o nartach tourowych| NIE JEST on w żadnym wypadku poradnikiem skrajnego narciarstwa wysokogórskiego| ski-alpinizmu itp. Sfery te potrzebują wielkich technicznych zdolności narciarskich ( niekiedy także znajomości technik wspinaczki| asekuracji i in.) a także wzmożonej wiedzy na temat zagrożeń standardowych dla gór wysokich (lawin| niebezpieczeństwa opadających kamieni| porywistych wiatrów| ryzyka gwałtownych postaci przypadłości wysokościowej itd.). Ekwipunek ski-alpinisty| poza typowym zaopatrzeniem turystycznym| obejmować musi poboczne| odpowiednie do trudności technicznych i niebezpieczeństw obszaru elementy| takie jak: kask| raki| czekan| linę asekuracyjną| uprząż wspinaczkową| odpowiedni zapas karabinków| śrub lodowych| kostek| haczyków itp.
W poradniku nie poruszam także kwestii dotyczących techniki zjazdowej – tej najlepiej uczyć się na preparowanym spadku albo w terenie pod kierunkiem instruktora albo innych fachowych osób. Kompletnie pominięte pozostały też| raczej mało istotne dla nowicjuszy| dane na temat różnego typu zawodów narciarskich tworzonych w Polsce albo innych krajach europejskich.
Prezentowany tekst ma być podporą przede wszystkim dla tych| którzy przewidują zimowe wędrówki krajoznawcze na obszarze niższych stoków| po łatwych technicznie trasach (Karpaty| Sudety| niższe grupy górskie Europy Zachodniej i Południowej| Skandynawii itp.). Ze względu na to| że i w tych pasmach spotyka się zimą tereny zagrożone lawinami| w informatorze zamieszczono rozdziały dotyczące istotnych strategij oceny ryzyka lawinowego oraz bardzo skrótowe zrecenzowanie ratownictwa i autoratownictwa w lawinisku. Dla bardziej fachowych podróżników organizujących pierwsze w żywocie wyjazdy w trochę wyższe góry (Alpy| Pireneje| Kaukaz| trekkingi narciarskie w Azji albo górach obu Ameryk) dołączono krótki rozdział na temat dolegliwości wysokościowej. Treść podręcznika podzielona została na cztery istotne bloki tematyczne.
W pierwszym z nich (Wyposażenie narciarza) zaprezentowano krótką charakterystykę nart znajdujących zastosowanie w turystyce zimowej| przede wszystkim nart tourowych| oraz trafnego dla nich wyposażenia dodatkowego| a także generalne reguły doboru| konserwacji i wykorzystywania sprzętu narciarskiego. Rozdział zamyka omówienie stroju narciarza oraz ekwipunku| jaki powinien znajdować się w jego plecaku podczas jednodniowej wycieczki.
Część druga (Poruszanie się w rejonie) przedstawia bazę pracy z mapą i kompasem| przybliża warunki terenowe spotkane poza przygotowanymi trasami narciarskimi jak również zamiesza zagadnienia połączone z techniką wycieczki narciarskiej (wykorzystanie fok| przecieranie trasy| posuwanie się na odkrytych spadkach itp.).
Rozdział trzeci (Bezpieczeństwo w górach) zawiera zrecenzowania najznaczniejszych i najczęściej napotykanych podłoży zagrożeń| na które narażony jest podróżujący zimą turysta. Specyfikę zimowej wędrówki (warunki terenowe| pogodowe| „czynnik ludzki”| etc.) zdefiniowano tu pod kątem niebezpieczeństw| które potencjalnie mogą się z nią wiązać. W części tej znalazły się również podrozdziały poświęcone aklimatyzacji| odmrożeniom| hipotermii jak również zagrożeniu lawinowemu.
W czwartym rozdziale ( Ekspedycje wielodniowe) poruszono kwestię zaopatrzenia wymaganego podczas wielodniowych wędrówek narciarskich jak również zimowego obozowania w terenie.
Maciej Żemojtel – z wykształcenia leśnik| z zainteresowania od prawie dwudziestu lat aktywny górołaz. Materią dobrowolnej turystyki jest jego zdaniem chęć poznawania i wyjawiania dla siebie fragmentów świata w każdym ich aspekcie: zarówno geograficznym i przyrodniczym| jak i humanistycznym| włączonym w historii oraz kulturze ludzi. Zgodnie z tą koncepcją| począwszy od końca lat 80. systematycznie poznaje z plecakiem i namiotem góry Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej. Dogłębną jego pasję stanowią Karpaty pojmowane jako wieloskładnikowy fenomen kulturowy i geograficzny. Zimą wędruje na nartach turystycznych. Za cel podróży obiera najchętniej samotne| trudno osiągalne i rzadko odwiedzone rejony| gdzie turysta liczyć może wyłącznie na mapę| kompas i własne zdolności. Nie znaczy to jednakże| że nie można spotkać go na uczęszczanych szlakach Beskidu Śląskiego albo Wyspowego – zawsze uwypukla| że każda część Karpat ma swój własny niepowtarzalny „klimat”| a także mniej lub bardziej interesujące oblicze kulturowe| zaś uwaga teraźniejszości danego regionu może być nie mniej pasjonująca niż badanie jego historii. Jest jednym ze współzałożycieli egzystującego od 1997-ego roku Klubu Karpackiego (http://www.klub-karpacki.org). Na jego dorobek turystyczny składa się dzisiaj ponad 200 podróży i ekspedycji| w tym nieskończone wędrówki po polskich i słowackich Karpatach| równe| letnie i zimowe wycieczki na Ukrainę i do Rumunii| wypady w góry Bułgarii (Stara Planina| Pirin)| Macedonii (Jakupica| Karadžica| Dautica| Baba Planina)| Chorwacji (Velebit)| Słowenii i in. Jego stosunki z górami wychodzą poza turystykę. Przez wiele lat okresowo mieszkał w Wołowcu w Beskidzie Niskim| wraz z przyjaciółmi zajmował się m.in. hodowlą kóz; działał w schronisku PTTK na Magurze Małastowskiej. Z Beskidem Niskim| obok spędzonych w nim lat i życzliwi z zamieszkującymi go ludźmi| scalają go także badania prowadzone w trakcie studiów na Dziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego| dotyczące drapieżnych żuków zamieszkujących teren Magurskiego Parku Narodowego. Obecnie mieszka w Krakowie. Z wydawnictwem Bezdroża współpracował przy okazji opracowania przewodnika Transylwania. Twierdza rumuńskich Karpat. Artykuły krajoznawcze| zdjęcia i relacje z ekspedycji wydawał w „Płaju” i na turystycznych stronach internetowych.
Narciarstwo tourowe, śladowe i biegowe - Przewodnik dla poczatkujących